[...] istotą koszmarów jest nasza bezwolność.

 ...lepiej było wiedzieć, niż mieć nadzieję.

 Ten, kto nie mówi o swoich zmarłych, nie zazna spokoju.

 Śmierć nas otacza, ale my żyjemy.

 Kiedy mnie całujesz jest tak, jakby ktoś
usuwał mi ziemię spod nóg. Nie mam
pojęcia, jak to robisz ani gdzie się tego
nauczyłaś. Jeśli to był film, to koniecznie
musimy go razem obejrzeć.

 To, że potrafisz bez
kogoś żyć, nie znaczy, że chcesz.

 Jestem w sobie, reszta to fikcja.

 W miłości nie obowiązują podziały na biednych i bogatych, na ładnych i brzydkich.

 Kraina zmarłych nie jest miejscem kary ani nagrody. Jest miejscem nicości.

 Nie żyj iluzją, że jestem bastionem moralności, Paige. To byłoby niebezpieczne.

 Świat ten nie jest ani dobry, ani zły. Każdy z nas niesie do niego swoje tęsknoty i marzenia, a świat nie jest niczym więcej niż naszym lustrem - nie kocha, nie nienawidzi, nie gubi i nie znajduje. Nasze złudzenia to są prawdziwe schody do nieba.