Igranie z ogniem wcale nie musi oznaczać, że się sparzysz.

 Nie przeciągaj pożegnania, bo to
męczące. Zdecydowałeś się odejść to idź.

 Miny i gesty każdego człowieka odzwierciedlają to co przeczytał i co przeżył.

 A przecież oboje wyobrażali to sobie inaczej, wyobrażali sobie, że będą inni niż te wszystkie pary, które widywali na weselach i pogrzebach. Zmęczone sobą. Wkurwione. Mające siebie dość. Nie, on miał być jej, a ona miała być jego. Mieli się wygłupiać, mieli kpić z życia. Przecież czuli się ze sobą tak dobrze. Przecież się lubili.

 Walka ciała z duchem to jedna z największych tragedii naszego życia.

 Ponieważ jestem mężczyzną, niechętnie zjeżdżam na bok, żeby zapytać kogoś o drogę, bo to oznaczałoby, że ten ktoś pod pewnym względem jest mądrzejszy ode
mnie. A na pewno tak nie jest, bo ja siedzę sobie wygodnie w cieplutkim samochodzie, a on włóczy się pieszo.

 W ludzkich usiłowania jest tyle wdzięku i zarazem absurdalności.

 Lek zapukał do drzwi. I wiara otworzyła je i nic za drzwiami nie było.

 Próżnia. Kiedyś lubił to słowo, ale teraz dowiedział się, co tak naprawdę ono oznacza.

 Niektórzy ludzie mają tylko jedną właściwą chwilę na właściwe słowo.

 Kocham – powtarzam, smakując to słowo.
Łatwe do wypowiedzenia, jeśli już raz się to zrobi. Krótkie. Pełne znaczeń. Jak delikatne westchnienie.