Wszyscy w ciemnościach wyglądają wystarczająco przyzwoicie.

 (...) nie da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.

 Łatwe jest zejście do piekieł.

 Wybaczenie nie oznacza, że akceptujesz jej czyny. Nie wybaczasz jej dla niej. Robisz to dla siebie, żeby móc położyć cały ten ból na wieczny spoczynek i zacząć żyć na nowo.

 Bóg daje nam miłość: coś do kochania wypożycza nam.

 Zawsze jest jakieś 'tylko że'; założę
się, że wszystkie największe osobiste
tragedie tego zasranego świata
zaczynają się od zwrotu 'tylko że'.

 Jeszcze nigdy nie spotkałem człowieka, który by nie chciał być sobą. Nawet kiedy chcą być kimś innym, nadal jest to pragnienie ujawnienia samego siebie.

 Bez bólu i cierpienia nie ma mowy o pełni życia. A złe chwile uczą nas doceniać te dobre.

 Miłość jest jak klepsydra: serce
napełnia się w miarę, jak mózg się opróżnia.

 Jedyny sposób, by oszpecić piękno, to ukazać jego szaleństwo.

 Czasami pływamy w nieprzelanych łzach
i możemy utonąć, jeśli je w sobie zatrzymamy.