
Zewnętrzne piękno byłoby puste, gdyby nie piękno serca.
Zewnętrzne piękno byłoby puste, gdyby nie piękno serca.
I nawet ładny ten świat, tylko cholernie w nim człowiekowi niewygodnie.
To prawda, nigdy nie można odrzucać możliwości, ze wydarzy się cud.
Nie mam czego żałować ani się po czym pocieszać. Mam na tyle ambicji, że nigdy nie pozwolę sobie pokochać człowieka, który by -mnie nie kochał.
... leży to w niezmordowanej naturze istot myślących. Najkrócej mówiąc, nie mogą być wszystkie zadowolone równocześnie.
To, że potrafisz bez
kogoś żyć, nie znaczy, że chcesz.
Świat jest pełen guzików, a żaden z nich nie jest tym moim!
Kiedy człowiek dorasta traci też
przyjaciół- jeśli ma szczęście to tylko
tych niewłaściwych, którzy może nie są tak
dobrzy, jak się o nich kiedyś myślało. Jeśli
masz szczęście, to uda się utrzymać tych,
którzy są prawdziwymi przyjaciółmi, tych,
którzy zawsze przy tobie trwali... Nawet
jeśli tobie się wydawało, że nie trwają.
Bo tacy przyjaciele są cenniejsi od
wszelkich diademów świata.
Życie bez miłości to pusta egzystencja.
Cierpienia miłosne są śmieszne dla wszystkich prócz samego cierpiącego.
Chyba wszyscy przed czymś uciekamy.
Tylko że wciąż próbuję zrozumieć, co to jest.