Zewnętrzne piękno byłoby puste, gdyby nie piękno serca.

 Lekcja: nie oddawać serca w ręce, które go nie chcą.

 Szata nie zdobi człowieka, ale swoje robi.

 Jakież dziwne znaczenia przybierały słowa.

 Jak ty-właśnie ty-zamierzasz
wydostać się z tego labiryntu cierpienia?

 Niech będzie, co będzie; czas
wszystko równo w swym unosi pędzie.

 Nikt - szepnęła pani Neville - tak naprawdę nie dorasta.

 Do pomyłki należy się przyznać, zwłaszcza przed samym sobą, a potem uczynić wszystko, by ją naprawić. Uczymy się przez całe życie. Wszyscy.

z książki Zwiadowcy

 Tak zasypiamy - jego wargi na mojej szyi, moje serce w jego dłoni.

 (...) gdy tymczasem słońce pielęgnowało dalie i pomarańcze.

 Może pistolet był nabity, a może nie. Może zawsze powinniśmy spodziewać się najgorszego.