Zewnętrzne piękno byłoby puste, gdyby nie piękno serca.

 Czas jest rzeką mego życia, Miodkiem, niosącym wiatr i kłosy snów,To błyskawicy twórczej mocy, To gwiazdozbiór naszych czasów, Zaczęty i zakończony w milczeniu nocy.

 Wojna nie matka, jeno ze śmiercią ludzi swata.

 To byłby dla mnie
zaszczyt, gdybyś złamała mi serce.

 Nie, nie twoja. To moja
historia. Ty tylko w niej występujesz.

 Lepiej sprawiać wrażenie idiotki niż kobiety niegodziwej.

 Są tajemnice, które umykają ludzkiemu poznaniu.

 My wszyscy brodzimy w mroku śmierci i co chwila jakaś głowa zanurza się w ów mrok.

 Moje życie albo cudze. Najpewniej
jakieś wymyślone. Ulepione z
lektur, niespełnień, starych filmów, niedokończonych rojeń, zasłyszanych legend, niewyśnionych snów. Moje życie. Kotlet z białka i kosmicznego pyłu.

 Jak ktoś Cię kocha tak bezgranicznie, to zrobisz wszystko, żeby trzymać się blisko.

 Ci, którzy potrafią - robią,
ci, którzy nie potrafią - uczą.