Nasze życie jest takie dziwne, podróżujemy po całym świecie w ...
Nasze życie jest takie dziwne, podróżujemy po całym świecie w pogoni za marzeniami.
Świat jest brudny, a im dłużej się człowiek na nim obraca, tym bardziej nasiąka tym brudem.
To taki symbol. Mężczyźni podają sobie dłonie, my jemy czekoladę.
To koniec miłości, myślała. Być z kimś i czuć taką samotność, jakby obok nie było nikogo.
- Nicponiu! Skradłeś mojej żonie
całusa! - Ja? Niech mnie pan zrewiduje!
Kocham – powtarzam, smakując to słowo.
Łatwe do wypowiedzenia, jeśli już raz się to zrobi. Krótkie. Pełne znaczeń. Jak delikatne westchnienie.
Nie był ideałem, ale dla niej był idealny.
Gdy jesteś szczęśliwy, stajesz się milszy dla otoczenia.
Czasami, gdy składasz w ofierze coś naprawdę cennego, wcale tego nie tracisz. Ty tylko przekazujesz to komuś innemu.
Trzeba być cierpliwym, a wszystko się zmieni na lepsze.
Człowiek jest tylko kępą trzciny, najdelikatniejszą w przyrodzie, ale to kępa trzciny myśląca. Nie trzeba wszechświata wziąć w garść, aby zgłuszyć jego pychę. Wystarczy zimno albo gorączka. Aby zniszczyć tę kępę trzciny, wystarczy kropla wódki.