Dopiero w samotności człowiek jest naprawde sobą.

 Najlepsze antidotum można stworzyć
dopiero wtedy, kiedy pozna się dobrze truciznę.

 Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.

 Nie ma gór nie do zdobycia.

 Kiedy nie marzysz czas stoi w miejscu.

 Czasami szczęście polega na tym, że mamy kogoś, za kim możemy tak mocno tęsknić.

 Życie bez miłości to pusta egzystencja.

 Patrzę w jego oczy nieznające smutku i drzwi w moim sercu otwierają się z hukiem.

 Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.

 Szczęście zwalnia ludzi z obowiązków.

 Ludzie mają w zwyczaju
z całego serca wierzyć w fikcję,
żeby móc ignorować prawdę,
której nie potrafią zaakceptować.