
Dopiero w samotności człowiek jest naprawde sobą.
Dopiero w samotności człowiek jest naprawde sobą.
Najlepsze antidotum można stworzyć
dopiero wtedy, kiedy pozna się dobrze truciznę.
Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.
Nie ma gór nie do zdobycia.
Kiedy nie marzysz czas stoi w miejscu.
Czasami szczęście polega na tym, że mamy kogoś, za kim możemy tak mocno tęsknić.
Życie bez miłości to pusta egzystencja.
Patrzę w jego oczy nieznające smutku i drzwi w moim sercu otwierają się z hukiem.
Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.
Szczęście zwalnia ludzi z obowiązków.
Ludzie mają w zwyczaju
z całego serca wierzyć w fikcję,
żeby móc ignorować prawdę,
której nie potrafią zaakceptować.