Przecież nie możemy dojść do końca, nie zacząwszy.

 Zawsze trzeba skończyć, choćby nie wiem co. Taka jest zasada.

 Bo od złotych dłoni zawsze chłodem wionie, a dotyk kobiety jest ciepły.

 Życie jednak zamyka czasem rozdziały, czy tego chcemy, czy nie.

 Wynocha z mojego nieba, chłopaki!

 Szczęście się czuje, nie rozumie.

 To była gra. Pielęgniarki to wróg, a my byliśmy żołnierzami ruchu oporu.

 ... nic tak nie brata ze śmiercią jak muzyka.

 Trafiłeś we mnie jak strzała, która zna cel. Lecz cel nie znał strzały.

 Są czyny, za które nie ma przebaczenia.