Najtrudniej uleczyć się z miłości, która przyszła nagle.

 Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy, i noc ma spokojną i dzień nietęskliwy.

 Nieszczęście jest zbyt pochłonięte sobą, żeby się do towarzystwa garnąć.

 Chyba wszyscy przed czymś uciekamy.
Tylko że wciąż próbuję zrozumieć, co to jest.

 To nie zależy od doktorów. Nie zależny
od nieobecnych aniołów. Nie zależy nawet
od Boga, który jeśli istnieje, nie przebywa akurat w okolicy. To zależny ode mnie.

 Życie to nie jest suma momentów, w których oddychałeś. Są to chwile, które zabrały ci dech, momenty, które wywarły na tobie takie wrażenie, że zapomniałeś oddychać.

 To prawda, że miłość ma moc, ale ta
moc ustępuje przed ogniem nienawiści.

 Oboje jesteśmy mało towarzyscy i
niezbyt gadatliwi, chyba że spodziewamy się
powiedzieć coś, co zadziwi całe towarzystwo i
zyska rangę wiekopomnej sentencji.

 Wewnątrz każdej bryły węgla tkwi
diament, który czeka, żeby się wydostać.

 Przejdzie. Wszystko przechodzi. Nie
ma gorszego snu jak życie i też przechodzi.

 To jest śmierć - przejście od "jest" do "był".