Uderza mnie, jak dziwni potrafią być ludzie. Widujesz ich każdego ...
Uderza mnie, jak dziwni potrafią być ludzie. Widujesz ich każdego dnia - wydaje ci się, że ich znasz - a potem okazuje się, że nie znasz ich wcale.
Skarbie, wyniosłaś marudzenie do poziomu sztuki, nie potrzebujesz już nawet słów.
Powiadają, że w celu poznania mężczyzny trzeba z nim spędzić lato i zimę.
Nasza wolność zależy od tego, czego o nas nie wiedzą.
To, co pisarz zawiera w swoich książkach, jest zapisem w języku serca, języku duszy.
Z czasem człowiek uczy się widzieć dużo więcej.
Przyjaciel to więcej niż krewny.
Śmierć myśli że to ona kończy wszystkie historie, nie rozumie że kończą się nią lecz nie z nią
Przyjaźń wcale nie jest nienaruszalną
więzią. Jest raczej jak olbrzymia, piaszczysta
wydma, pozornie potężna i trwała, ale
pewnego dnia budzisz się, a jej już nie ma.
Miast mówić lub milczeć, winno się działać.
Kiedy człowiek boi się coś zrobić,
wtedy wie, że żyje. Ale kiedy człowiek
nie robi czegoś tylko dlatego,
że się boi, to wtedy jest martwy.