Czasem trzeba pobyć z daleka od kogoś, aby się przekonać, ...

 Nie ma w człowieku nic tak. Z wyjątkiem tego, co zasadził w nim sam jeden. Praktyka moja jest zwierciadłem, w którym ludzkość śledzi siebie: przełomową siłą w naszej istocie nie jest ani zło, ani dobro, lecz człowiek sam.

 Szczęście zwalnia ludzi z obowiązków.

 Kiedy człowiek dorasta traci też
przyjaciół- jeśli ma szczęście to tylko
tych niewłaściwych, którzy może nie są tak
dobrzy, jak się o nich kiedyś myślało. Jeśli
masz szczęście, to uda się utrzymać tych,
którzy są prawdziwymi przyjaciółmi, tych,
którzy zawsze przy tobie trwali... Nawet
jeśli tobie się wydawało, że nie trwają.
Bo tacy przyjaciele są cenniejsi od
wszelkich diademów świata.

 W ludziach cenię tylko
odwagę, całą resztę można udawać.

 Jestem czarną wdową w żałobie po swoich niespełnieniach.

 Brak wątpliwości to przyjemne marzenie.

 Stąd wszyscy mamy potrzebę szukać i dążyć do czegoś, co zawsze wydaje nam się nieosiągalne... Przy wzroście duchowym zawsze zostaje w nas wieczne pragnienie czegoś nieznanego, którego poszukiwanie jest źródłem głębokiej radości.

 Wiara to rozum, który stał się odważny, a nie przeciwieństwo rozumu.

 Życie przeważnie jest smutne. A zaraz potem się umiera.

 Czymże jest historia jak nie uzgodnioną bajką.