Tak krótka miłość, a tak długie zapominanie.

 (...) najpierw ochłoń, a potem mów, bo wypowiedzianych słów nie da się już cofnąć.

 Chce wpełzać w jakąś dziurę i umrzeć.

 Urodził się na koniu i umrze na koniu. Może
to nie jest coś, do czego można człowieka wychować - zauważa Malvern. - Jest jednym
z tych wyjątkowych ludzi, którzy potrafią sprawić, że koń zrobi dla niego to, co on zechce, lecz nigdy nie prosi o więcej,
niż zwierzę może z siebie dać.

 Błogosławione niech będą moje
porażki! Zawdzięczam im wszystko, co wiem.

 - Czy wasz ojciec nie żyje?
- Tak. - Przykro mi. Na co zmarł?
- Na miecz między żebrami.

 Ale każde życie stanowi dla każdego
całe sto procent, więc może ma to jakiś sens.

 -Cześć, czołem.
-Czołem, cześć, nie daj się zjeść.

 Choćby nie wiem ile czasu upłynęło, nic bzdury w prawdę nie obróci.

 Trafiłeś we mnie jak strzała, która zna cel. Lecz cel nie znał strzały.

 Złamane serce nie uchodzi za śmiertelną ranę.