O miłości nie należy mówić ani pisać, trzeba ją przeżywać. ...

 Tylko ludzie znają pojęcie pomyłki. Natura niczego takiego nie rozumie.

 Duszności, lęki, obawy, niepokoje, które nas terroryzują, są tylko chimerami. Gonią nami, dopóki nie spojrzymy im prosto w oczy.

 Jesteśmy na ziemi jak aktorzy, którzy muszą odegrać najważniejszy spektakl,
bez ani jednej próby. To życie jest próbą generalną. To normalne, że popełnia
się błędy, ale one czegoś nas uczą.

 Bary i cmentarze pękają w szwach od niezastąpionych przyjaciół.

 Nie uśmiechała się, nie znała smaku uśmiechów.

 (...) najprawdziwsze szczęście unosi się na powierzchni kryjącego się pod nim smutku.

 Szczęście jest czymś, co
przychodzi pod wieloma postaciami, któż więc je może rozpoznać?

 Uważajcie, czego sobie życzycie. Bo rozczarujecie się na pewno.

 Życie jest snem, śmierć budzeniem się w grubej rzeczywistości; Inny to ślady na utwardzonym piasku brzegu, a inny na miękkim; jeden zostaje, inny jest zmyty falą. Lecz mieszka w nas jakiś instynkt, który podpowiada, że jest to tylko ślad, a nie człowiek.

 Pragnienia są silniejsze niż moja wola.