Nie wolno niczego, co ważne, odkładać na później.

 Zobacz, oto jest Nic, które zawiera nieskończoną liczbę wymiarów wszystkiego.

 Zawsze potrzeba dwojga ludzi.
Do tego, żeby układało się w związku.
Do tego, żeby go rozbić, i do tego, żeby później naprawić to, co się zepsuło.

 -Kapralu Nobbs, dlaczego kopiecie
leżących? -Tak jest bezpieczniej.

 Musimy żyć. Żyć tak, by później
nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.

 Taka już ludzka natura, że pragniemy najbardziej tego, czego mieć nie możemy. Kochamy to, co mają inni, a nudzi nas to, co sami posiadamy. I tak jak rzadko udaje się nam sięgnąć po gwiazdkę z nieba, tak też z rzadka trwamy w miłości do tego, co zdobywamy bez większego trudu.

 Dotyk jej dłoni nadal przypomina muśnięcie anioła.

 Ideał nigdy nie trwa dłużej niż chwilę.

 Każdy, kto zachowuje się tak apodyktycznie w drobnych sprawach, musi być słaby.

 Ciemną nocą człowiek zadaje
sobie wszystkie pytania, których
nie odważy się postawić za dnia.

 Kochanie to odwaga. Prawdziwa odwaga. To jest tajemnica miłości, prawdziwej miłości, która zna swoją moc. To jest odwaga mierzenia się z nieistotną przyszłością, nieznana, nieprzewidywalna. To jest odwaga mierzenia się samemu ze sobą, ze swoją samotnością.