Jedenasta wieczorem przyszła i minęła. Maszerowaliśmy dalej. Kilka godzin później ...

 Oczywiście wiem, że trzeba za coś żyć. Ale trzeba też żyć dla czegoś.

 Nie mówię wiele z wyboru.

 (...) bez litości posyłając na dno pozbawione balastu wiedzy młode łódeczki rozumu.

 Jesteśmy po prostu dobrymi ludźmi z brzydką przeszłością, szukającymi idealnej przyszłości. Myślę, że znaleźliśmy ją w sobie nawzajem.

 Nasze prawdziwe osobowości
są głęboko ukryte w tych fałszywych.

 Czy ktokolwiek docenia życie, kiedy ono trwa?

 Także miłość potrzebuje czasu, by dobrze ją trawić.

 Czy można umrzeć z tęsknoty i rozpaczy? Czy można rozpaść się na kawałki i nadal żyć?

 Widocznie dodatkowa dawka humoru
to far, który dostaje się od Boga razem z kalectwem, chorobą, albo inną ułomnością, dar, który pomaga nieść ten ciężar.

 Z każdym dniem rozumiał
coraz lepiej, że ludzie są zdolni.
Zdolni do wszystkiego.