Materia ulega umysłowi.

 Gaśniesz, bo wszystko ukrywasz, swoje emocje, problemy, swoją historię. Nie wiesz, kim jesteś, więc budujesz, nie czerpiąc z siebie.

 Kiedy nie marzysz czas stoi w miejscu.

 Pisarz powinien obserwować, obserwować i obserwować, a ocenę odłożyć na jak najpóźniej.

 Szczęście, którego wyczekujemy,
potrafi zburzyć to, które właśnie przeżywamy.

 Są osoby które nic tylko mówią i mówią... póki nie mają czegoś do powiedzenia.

 Liczę na najlepsze, przygotowany na najgorsze.

 To prawda, nigdy nie można odrzucać możliwości, ze wydarzy się cud.

 Miłość pozostawia ślad, który niełatwo wymazać.

 A jednak się łudziła. Nie da się tak po prostu zostawić za sobą przeszłości, zatrzasnąć za nią drzwi, choćby nie wiadomo, jak się chciało. Kiedyś powróci i otworzy je z całej siły.

 Daję Ci klucze do siebie. To wszystko czym jestem. I te niewiadome, których jeszcze nie znam. Będę je odkrywał razem z Tobą, w podróży. Bo podróż to nie miejsca, ale nowi ludzie. Nowe serca. Nowe spojrzenia.