Ucieczka nigdy nie pomaga, odezwał się Głos.

 Skoro Bóg tak rozumnie prowadzi owce, poprowadzi też człowieka.

 W ciszy słychać więcej,
w samotności więcej widać.

 (...) chciałbym posiadać wszystkie oczy na ziemi, żeby patrzeć na Ciebie.

 Nieszczęście jest zbyt pochłonięte sobą, żeby się do towarzystwa garnąć.

 Małej wartości jest to wszystko, co cenę posiada.

 Nie ma na świecie samotniejszego uczucia niż brak zrozumienia. Rozmawiasz, a ludzie patrzą na ciebie, jakbyś mówił w zupełnie niewiadomym im języku.

 -Och, Ellen, jakie to strasznie smutne mówić o miłości, a nigdy jej nie zaznać.

 Jej ciche „dzień dobry” zabrzmiało jak „przepraszam, że żyję”.

 Za stłumione emocje w końcu trzeba zapłacić.

 Gdy jest się żywym, większość czasu spędza się na wybaczaniu innym, natomiast w obliczu śmierci należy wybaczyć sobie.