
Nie śpieszmy się, tyle mamy do powiedzenia, ile przemilczamy.
Nie śpieszmy się, tyle mamy do powiedzenia, ile przemilczamy.
W twoich oczach dostrzegłam smutek i osamotnienie. Chciałam cię uzdrowić, być balsamem na twoje rany, opatrunkiem i antidotum na nieszczęścia. Zawsze próbowałam naprawić twoje życie. Wciąż to robię. To moja pięta achillesowa.
Straszliwa samotność znalazła ujście w gorących łzach...
Nie myśl na zapas i pocieszaj się, wiedząc, że żaden człowiek nie żyje wiecznie.
Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich.
Kiedy jest najciemniej,
wtedy błyska znowu nadzieja.
Ludzie wierzą, że będą szczęśliwi, jeśliprzeprowadzą się w jakieś inne miejsce, lecz przekonują się, że to tak nie działa. Gdziekolwiek się udasz, zabierasz tam siebie.
Zawsze przy mnie, lecz nie ze mną.
A zwątpienie jest wyzwaniem rzucanym
przez Boga, bo czujesz wtedy Jego brak i cierpisz.
Człowiek nie jest bez skazy i nigdy nie jest zadowolony, z tego co ma.
Los człowieczy polega na tym, żeby samemu cierpiąc, próbować ulżyć cierpieniom innych.