Kamienie i wspomnienia trwają wiecznie.

 Zawiść. To cecha ludzi ograniczonych
i jednocześnie chorobliwie ambitnych.

 Nawet kamień pęka po długotrwałym deszczu.

 W pewnym wieku życie staje się przede wszystkim kwestią zarządzania.

 Tam podróży miłosnej szranki,Gdzie swej kochanek dobiegł kochanki,To wiedzą starce i dzieci.

 Bieguny leżą tam, gdzie je sobie sami wyznaczymy.

 Doskonałością jest światło, jednakże każde światło rzuca cień.

 Na świecie roi się od złudnych analogii i wielkanocnych jaj, zwanych możliwościami.

 Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie. Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

 Tworzę i niszczę,

przeważnie jednak to drugie.

 Kiedy widzę, co życie robi z ludźmi, to śmierć wcale nie jest taka najgorsza.