Kamienie i wspomnienia trwają wiecznie.

 Umrzeć znaczyło nie móc wrócić.

 Miłosne związki to jak książki. Są początki historii, które znamy na pamięć, ale czym bliżej do środka, tym mniej przewidywalne stają się rezultaty. A końcówka? Końcówka zawsze jest niewiadomą.

 Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu.

 Można zabijać z sercu. Po prostu przestać kogoś kochać. I wtedy ten ktoś umiera.

 Uwodzenie jest dla niej jak gra PlayStation- calkowicie bez konsekwencji.

 Chaos był zawsze naturalnym stanem wszechświata.

 Wszystko w tym życiu
można przebaczyć. Poza prawdą.

 Może zasługiwała na to, żeby o niej zapomniano.
Jednak ja nie potrafiłem o niej zapomnieć.

 Znajdź mnie szybko.
Zanim znajdzie mnie kto inny.

 Wszelkie urozmaicenia w historii można przypisać jedynie Bogu i diabłu.