Ene due rabe, Zjadł głębianin żabę, Żaba w brzuchu skacze, ...

 Miłość i logika są jak słońce i księżyc. Kiedy jedno wschodzi drugie zachodzi.

 Ludzie są głupi, uwierzą w
kłamstwo, albo dlatego, że chcą,
by to była prawda, albo też dlatego, że boją się, iż to może być prawda.

 Nie wychodząc stąd, raczej
trudno będzie wam znów tu przyjść.

 Człowiek się zmienia, kiedy styka się ze złem.

 Jeżeli przez całe życie zakładasz, że
musi się ci przytrafić tylko to co najgorsze, to
przecież może się zdarzyć, że się czasem pomylisz.

 Czy można kogoś pokochać zanim się go zobaczy?

 - Miłość jest luksusem.
- Nie. Miłość jest żywiołem.

 Naszym przeznaczeniem jest
próbować osiągnąć to, co niemożliwe,
dokonać niezwykłych czynów, nie zważając
na lęk. To nasz obowiązek wobec przyszłości.

 Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic sobie do powiedzenia, a czasem dlatego,

że mają aż nazbyt wiele.

 I tak się właśnie kończy
świat. Nie hukiem ale skomleniem.