
Rozbić jest łatwo, uświadamiam sobie. Prawdziwą sztuką jest scalić.
Rozbić jest łatwo, uświadamiam
sobie. Prawdziwą sztuką jest scalić.
Muszę się spieszyć i żyć - tyle czasu się zmarnowało!
Gdy się człowiek porządnie i długo
wypłacze, na ogół robi mu się lepiej, nawet
jeśli okoliczności nie zmieniły się ani na jotę.
Ktoś z zewnątrz musi przyjść i podać mi rękę, by wyprowadzić mnie z moich ciemności.
Ludzie
którzy mnie otaczają
są mi obcy
ludzie
którzy do mnie mówią
są niemi
ludzie
którzy mnie dotykają
nie są ludźmi
rozgrywa się dramat
mojej obecności
w tłumie
Intencje nie mają znaczenia, wystarczy sam skutek.
Gdy mowa o jutrze, nie ma nic pewnego.
Raz w życiu upadłeś tak nisko, przyszłość pokaże, jak wysoko wznieść się potrafisz.
"Łatwiejszy" rzadko oznacza "lepszy".
Odwieczne pytanie: kto przechodzi
większe katusze, człowiek w kiepsko zawiązanym krawacie czy ludzie skazani na jego widok?
Możliwe ze ten wariat jest tutaj ostatnim normalnym człowiekiem.