Człowiek jest czymś, co pokonanym być powinno.

 Zewnętrzne piękno byłoby puste, gdyby nie piękno serca.

 Nie można przestać kogoś kochać w jeden dzień. To nie takie proste.

 Człowiek powinien dążyć do maksymalizowania przyjemności i minimalizowania przykrości.

 Kiedyś może znajdziesz coś,
dlaczego warto żyć przez całą wieczność.

 Życie jest do bani, a potem się umiera.

 Kiedy otwierasz książkę,
wkraczasz jakby do teatru:
najpierw jest kurtyna, odsuwasz
ją i przedstawienie się zaczyna.

 Chciałbym wrócić na pewne rozstaje dróg w swoim życiu, jeszcze raz przeczytać uważnie napisy na drogowskazach i pójść w innym kierunku. 

 Wszystko dzieje się z jakiegoś powodu, ale to nie oznacza, że musi mieć sens.

 Owszem cuda się zdarzają. Arystoteles im dłużej badał świat, tym bardziej wierzył w Boga.

 Książką można czytelnikowi głowę,
owszem przemeblować o tyle, o ile
jakieś meble już w niej przed lekturą stały.