Ta kobieta zawsze chce mieć tylko to, czego nie może.

 Kobiety! Pójdą za każdym, który nosi w sobie coś,czego nie są w stanie pojąć, choćby to miało doprowadzić ją do zguby.

 Prawie się nie liczy. Musisz stawić czoło temu co jest.

 W chwili, kiedy zastanawiasz się czy kogoś kochasz, przestałeś go już kochać na zawsze.

 Nie do ciebie należy odbieranie życia.

 A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę się mniej bała, może będę usypiała spokojniej...

 Obojętność to paraliż duszy, przedwczesna śmierć.

 Staram się, jak mogę, rozmyślam
o wszystkich najbliższych po kolei, uwalniam ich z pamięci niczym ptaki z klatek i zamykam za nimi drzwi, żeby przypadkiem nie powrócili.

 Czym jest sztuka? O to pytają ci, którzy nie mają w swoich dłoniach narzędzia, za pomocą którego mogliby odnaleźć odpowiedź, nie mają w swoim umyśle pasji, która by ich do niej pchnęła, i nie mają w swojej duszy determinacji, która by inspirowała ich badania.

 Samotność to dziwna rzecz. Zakrada się cicho
i niepostrzeżenie. Siada obok ciebie w ciemności. Głaszcze cię po włosach, kiedy śpisz. Owija się wokół twojego ciała i zaciska się tak mocno, że brakuje ci tchu, że zamiera twój puls, choć krew płynie coraz szybciej.

 Nie ma czegoś takiego jak przypadek. Cóż to bowiem jest przypadek? To tylko usprawiedliwienie tego, czego nie jesteśmy w stanie zrozumieć.