Życie to kwiaciarka, która sprzedaje bukieciki iluzji.

 Życie jest jak ruchomy piasek, który nieustannie się przesypuje. Można coś zbudować, ale nie można go zatrzymać.

 Niestety, w środku nocy trudno być optymistą.

 Ludziom najtrudniej jest radzić sobie z własnymi uczuciami.

 Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła.

 Jedyne potwory jakie znam, to ludzie.

 Przełknęła łzy, a ból zamknęła w głębokiej szufladzie gdzieś na dnie serca.

 Bo jak długo można tęsknić
za człowiekiem, o którym wiesz,
że już nigdy do ciebie nie wróci?

 Póki życia, póty nadziei.

 I rzeczywiście da się krzyczeć sercem, tyle że to tak bardzo boli.

 Może to dobrze robi człowiekowi,
jeśli od czasu do czasu upadnie.
Byle tylko nie potłukł się na kawałki.