Nikt - szepnęła pani Neville - tak naprawdę nie dorasta.

 Nadzieja to jak krew. Dopóki płynie w
twoich żyłach, żyjesz. Chcę mieć nadzieję.

 I wciąż mnie zaskakuje to, jak można się czegoś tak bardzo bać, a potem to przechodzi i okazuje się, że nic ci nie jest. Że strach to tylko strach. Że najtrudniejsze jest żyć, a nie umierać. Że co by się nie wydarzyło, zdarzy się. Ile rzeczy można przetrwać, zanim umrzemy.

 Trzymaj się z daleka od ludzi, którzy są podobni do ciebie.

 Są dwa rodzaje ludzi, tacy, co lubią spać od ściany, i tacy, którzy lubią spać z tymi, co ich zepchną z łóżka.

 Nie jest ładne to, co ładne, lecz ładne, co się podoba.

 Teraz jesteś już dwiema nogami w piekle, korzystaj z tego do woli.

 To straszne uczucie, gdy męczą cię myśli, które odmawiają ułożenia się w zdania.

 Środowisko każdej istoty jest kluczem do jej tożsamości.

 Musimy zaczekać na nasze dusze, aby miały szansę nas dogonić.

 (...) jesteś tyle wart, ile potencjał, który masz w sobie.