Zakończenie to najlepsza część każdej historii.

 Nie okaże jej litości. Łagodność wymaga przecież okrucieństwa, a ja słynę z mej łagodności.

 Smutno mi, Boże. Nie potrafię pogodzić się z tym światem.

 Stać się obserwatorem własnego życia znaczy uwolnić się od jego cierpień.

 Nie na zawsze przykuci jesteśmy
do kręgów świata, poza nimi zaś istnieje coś więcej niż wspomnienie.

 Ileż radości może człowiekowi sprawić prymitywna prostota.

 Tak, miłość zapewne może odmienić człowieka, ale rozpaczy udaje się to znacznie szybciej.

 Czujemy smutek tylko wtedy, jeżeli przedtem przeżyliśmy radość.

 Bo tak naprawdę wszystko, co można zrobić, to kochać drugiego człowieka.

 Czasami nie zdążymy pożegnać się z ludźmi, których najbardziej kochamy.

 Źli ludzie są złymi tylko dlatego, że nikt ich nigdy nie obdarzył odrobiną miłości.