Własnego życia nie da się opowiedzieć, można je tylko obnażyć.
Własnego życia nie da się opowiedzieć, można je tylko obnażyć.
Jesteśmy tu wszyscy jakby spłowiali. Szare włosy, szare serca, szare sny.
A tamta chwila była tylko jedna.
Nie wystarcza, że zdania są dobre, dobre powinno być też to, co się z nimi robi.
Tradycja to najbardziej nudna ze wszystkich form wyrażania impotencji.
Miłość to nic innego, jak pragnienie wspólnego przeżywania każdego dnia
i wzbogacania się dzięki poznawaniu różnic nas dzielących.
Pisarz powinien obserwować, obserwować i obserwować, a ocenę odłożyć na jak najpóźniej.
Piekłu niepotrzebne były
jeziora ani płomienie, żeby torturować.
Czas i samotność zupełnie wystarczały.
Bo nic tak nie myli jak zmysły.
Oświecać trzeba nawet tych,
którzy wolą siedzieć w ciemnościach.
Zapomnieć o przeszłości i
patrzeć już tylko w przyszłość .
Gdyby to jeszcze było takie łatwe.