Własnego życia nie da się opowiedzieć, można je tylko obnażyć.

 Największa zasługa człowieka polega na tym, jak daleko potrafi się podnieść po upadku.

 Dla mnie wygląda jak anioł,
nawet jeśli jest aniołem upadłym.

 Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.

 - Ludzie przyzwyczajają się
do piękna. - Ja się do ciebie jeszcze nie przyzwyczaiłem.

 Kto abstrakcyjnie kocha całą
ludzkość, kocha prawie zawsze samego siebie.

 Też mi ochroniarz. Jaszczur roślinożerny, krowa w pancerzu.

 Iść za marzeniem i znowu iść za marzeniem, i tak zawsze aż do końca.

 Dżentelmen używa i milczy.

 Co jest tam z tyłu?- spytał Julius. -Ach, nic. Czasami pytam o zdanie swoją potylicę.

 Czasami nasze niedoskonałości sprawiają, że stajemy się wyjątkowi.