Istnieje depozyt wiary, któremu staramy się być wierni.

 Dawanie czasowi czasu zawsze było najlepszym sposobem, jak świat światem.

 Dom tworzą ludzie, a nie ściany.

 Milczymy. Od ilu lat już milczymy? Ile jeszcze będziemy milczeć?

 W sercu ludzi najbardziej nieczułych są struny, które lada dotyk porusza.

 Miłość, to jak pieczętowanie naszej istoty myślą o innej osobie, to jest tak, jakby jej obraz nigdy nie opuszczał naszego serca, jest tam podczas każdej naszej decyzji, podczas każdej naszej myśli.

 Kiedy jest najciemniej,
wtedy błyska znowu nadzieja.

 Czasem trzeba pobyć
z daleka od kogoś, aby się
przekonać, że nie chce się z nim być.

 Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.

 Jestem czarną wdową w żałobie po swoich niespełnieniach.

 -Kolacja!- w drzwiach biblioteki stała
Isabelle z łyżką w ręce. - Dobry Boże, nadeszła chwila grozy- mrukną Jace.