
Nie mogłam jeść, i to nie z obawy przed utyciem, ...
Nie mogłam jeść, i to nie z obawy
przed utyciem, ale dlatego że dusił mnie
ten chory, smutny świat. Wypełniał mnie
i nie pozostawiał miejsca na jedzenie.
Kraina zmarłych nie jest miejscem kary ani nagrody. Jest miejscem nicości.
Nie ma na świecie żadnej rzeczy, która była by pewna. Śmierć jest jedyną pewnością, którą życie nam daje.
Czymże jest umieranie,
jeśli masz żyć do końca świata.
W sercu ludzi najbardziej nieczułych są struny, które lada dotyk porusza.
Nie ma winy, bo kara jest nagrodą.
Poza tym na świecie jest
niewiele istot groźniejszych od kobiety.
Czasami trzeba oddać życie za coś, co jest ważniejsze. Miłość jest ważniejsza. Miłość jest tym, co daje sens naszemu istnieniu, to jest to, co nas odróżnia od zwierząt, to jest to, co sprawia, że jesteśmy ludźmi.
Poznając bez końca, bez
końca doznajemy błogosławieństwa;
wiedzieć wszystko byłoby przekleństwem.
Warto jest żyć, choćby dlatego, że gdybyśmy nie żyli, nie bylibyśmy w stanie czytać ani roić opowieści.
Jeśli się kogoś kocha, to się go kocha, a gdy nie ma już nic, co można by mu zaoferować, wciąż daje się miłość.