Siedlisko diabła nigdy nie wygląda tak, jak się tego człowiek ...
Siedlisko diabła nigdy nie wygląda tak, jak się tego człowiek spodziewał.
Doliny piękne zostawmy szczęśliwym.
Lęk wysokości świadczy o braku zaufania do sobie, nie masz pewności, czy nie skoczysz.
To nie nasze możliwości sprawiają, że
jesteśmy niebezpieczni, tylko nasze wybory.
Ciągle przed oczami stanęli mu jak żywi Behemot triumfujący nad półtorametrową salamą, Azazello otwierający nietoperzymi skrzydłami białą koszulę, Woland stojący na dziedzińcu i dający cynowemu rycerzowi przykazanie wysłać go, Mistrza, na emeryturę.
- A co z tobą? - zapytałem.
- Doskonałości nie da się poprawić, chłopie.
Nie sądzę, bym wybrał się na zaślubiny, za teścia mając Jezusa Chrystusa.
Nie potrafi tak naprawdę nikogo kochać. Tacy ludzie jak on w końcu zostają sami, bez względu na to, jak bardzo byli kochani przez innych.
Zawsze sądziłem, że kto czuje pociąg
do stada, ten ma w sobie coś z barana.
Bo miłość jest jak drzewo: sama
z siebie rośnie, głęboko zapuszcza
korzenie w całą istotę człowieka i
nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.
Nie możesz kandydować na prezydenta, jeśli jesteś trupem.