Dzieła sztuki wywodzą się z nieskończonej samotności.

 Mieli bardzo prosty plan: być razem do końca życia.

 Bo jak długo można tęsknić za człowiekiem, o którym wiesz, że już nigdy do ciebie nie wróci?

 Bo miłość jest jak drzewo: sama
z siebie rośnie, głęboko zapuszcza
korzenie w całą istotę człowieka i
nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.

 Jeżeli Boga nie ma, to wszystko jest dozwolone.

 A może czas istniał tylko wtedy,
gdy byłeś świadkiem jego przemijania?

 Serce ma swoje racje, których rozum nie uznaje.

 W tym kraju można być tylko
pijakiem lub bohaterem. Normalni
ludzie nie mają tu nic do roboty.

 Jakim cudem może człowiek
wiedzieć, co zrobi, póki nie przyjdzie co
do czego. Nie sposób z góry to przewidzieć.

 A więc to prawda. Istnieje życie po
śmierci. I jest takie samo. Ja to mam pecha.

 Gdyby łatwo było być
dobrym, wszyscy by tacy byli.