Radości tego świata nie są warte zadawanych przez niego cierpień.

 Czasem trzeba udawać do samego końca,
bez względu na to, co się naprawdę czuje.

 Cierpienia natury moralnej są
jak rany, które się zasklepiają, ale
nie goją; zawsze bolesne, gotowe
krwawić za lada dotknięciem, pozostają w sercu nie zabliźnione.

 Ludzie giną jak muchy. I to nie jest metafora – nic strasznego, muchy! - i giną dziennie setki, tysiące. Jak mówię – jak muchy, nie inaczej.

 To co larwa nazywa końcem świata, reszta świata nazywa motylem.

 Tylko wielkiego
człowieka stać na przeprosiny.

 Jest coś bardzo upokarzającego gdy pożąda cię ktoś tak pijany że nie widzi na oczy.

 Miłość jest jak wiatr, nie widzimy jej, ale czujemy. Jest drogą, którą wybieramy, nieważne, jak trudna i skomplikowana jest trasa.

 Ludzie rzadko zdają sobie sprawę, że kiedy ich usta kłamią, ich oczy cały czas mówią prawdę.

 Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.

 Skoro czujesz to bardzo wyraźnie, to znaczy, że odkryłeś to stosunkowo niedawno