Radości tego świata nie są warte zadawanych przez niego cierpień.

 Bezsenność to ciemna strona wyobraźni.

 (...) nie da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.

 Trzeba pocałować wiele
żab, nim trafi się na księcia.

 Miało być dobrze, jest jak zwykle.

 Miłość, jeżeli jest poważna, zawsze przeraża. Miłość do kogoś wyjątkowego tylko zwiększa ten strach.

 Czas jest złodziejem pamięci.

 Jeśli człowiek sam czegoś nie wie, nigdy nie może być pewien, że to, co usłyszy, jest prawdą.

 Los, podobnie jak ogień, nie jest wybredny w tym, kogo unicestwia.

 (...) strach jest okropny, ale bezsilność jeszcze gorsza.

 Żyliśmy w świecie krwi i chwały, dla której krew przelewano.