Dzisiejsze wojny prawie nie zabijają ludzi - one zabijają ludzkość.

 Przyjaciele przychodzą i odchodzą, a rodzina zawsze zostaje.

 Kłopot z ludźmi dzisiaj polega na tym, że brakuje im godności.

 Miny i gesty każdego człowieka odzwierciedlają to co przeczytał i co przeżył.

 Samotność jest jak ogród w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.

 Przyjaciel to ktoś, kto choć na chwilę umie oderwać wzrok od
siebie samego, aby spojrzeć na
mnie. Uważnie. Życzliwie. Łagodnie.

 Trudno ufać komukolwiek,
gdy wszyscy wokoło zawodzą.

 W pewnym sensie zawsze masz 17 lat
i czekasz aż zacznie się prawdziwe życie.

 Powiedziała: możemy niechcący się połamać, ale to, czy te złamania będą otwarte, zależy od nas.

 Jak to się stało, że cienka, cieńsza od włosa krawędź oddzieliła sen od przebudzenia?

 Przyjrzyj się temu, co dziś nazywasz problemem, katastrofą albo kryzysem, i zadaj sobie następujące pytanie: Czy za pięć lat będzie to miało jakieś znaczenie? Odpowiedź najczęściej brzmi: "nie". [...] Zbyt często zadręczamy się błahostkami.