Wolę umrzeć niż pozwolić umrzeć tobie.

 Piękne kobiety zawsze dostają to, czego chcą.

 Nie można przechodzić z jednego życia do drugiego i nigdy nie potknąć się o próg.

 Pragnąłem wracać do miejsc, które się nie
zmieniają. Żeby wszystko czekało na mnie
jak zastygłe. Chciałem powracać do własnych
uczuć, tak jak powraca się do pierwszej miłości.
Nigdy się to nie udawało, ale zawsze próbowałem.

 Nie widziałam cię już od miesiąca.
I nic. Jestem może bledsza,
Trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca,
Lecz widać można żyć bez powietrza.

 Nie mówię wiele z wyboru.

 Wszyscy żyjemy w czymś w rodzaju nieprzerwanego snu.

 Siedzimy zasłuchani i zauroczeni jak
zawsze, gdyż dobre opowieści mają to
do siebie, że ich magia nigdy nie blaknie.

 Ja nie chcę się wychylać, bo jak zaczynasz latać wyżej niż inni, to zaraz cię ustrzelą.

 Czasy się zmieniają, lecz potrzeba istnienia wroga jest niezmienna, taka już natura człowieka.

 Nadzieja bierze mnie w ramiona
i trzyma w swoich objęciach, ociera
mi łzy i mówi, że dziś, jutro, za dwa
dni wszystko będzie dobrze, a ja
jestem na tyle szalona, że
ośmielam się w to wierzyć.