Zawsze, gdy myślę, że wszystko straciłem, okazuje się, że jeszcze ...

 Dobrze i pięknie jest tu, gdzie jesteśmy,
ale nie umiemy tego dostrzec, docenić ani
polubić, bo coś gna nas tam, gdzie nas nie ma.

 Określają nas nasze czyny. To,
co wybieramy. To, czemu stawiamy
opór. To, za co gotowi jesteśmy umrzeć.

 Ach, do diabła, jak gorzko smakuje życie.

 [...] istotą koszmarów jest nasza bezwolność.

 To, że czasem potrzebujemy
pomocy, nie znaczy, z jesteśmy słabi.

 Naszymi czynami, i zaniedbaniami, wprawiamy świat w ruch, świadomie lub nie.

 Nie ma moim zdaniem nic smutniejszego niż spustoszenie, jakie czyni starość.

 Zmieniasz myśli, zmieniasz życie.

 Użalanie się nad sobą było luksusem, na który nie miała czasu.

 Straszne rzeczy tak naprawdę nie są takie jak
na filmie. Nie są fascynujące. Tylko przerażające i brudne. Przede wszystkim nie można ich wyłączyć.