Nawet kamień pęka po długotrwałym deszczu.

 Bycie dzieckiem oznaczało, że inni decydują za ciebie.

 Samotnie nikt nie wywalczy wolności.

 Przedmioty są jak lustra, w których obserwujemy proces naszego przemijania.

 Wszyscy ludzie są mniej lub bardziej dziwni. Jestem człowiekiem, a więc jestem mniej lub bardziej dziwna.

 Prawda nigdy nie wykrzywiała wyobraźni. Wręcz przeciwnie.

 Nie stracisz mnie. Będę tu tkwić jak przyklejona.

 I pozwól mi, proszę, bym znalazł
dla siebie miejsce w twoich snach.

 Wojownikowi światła nie wystarcza, że akceptuje to, czym jest. Zanurza się w własnej duszy, odkrywa, że ma odwagę, jakiej nie podejrzewał, zdolność do walki i cierpienia, których by nigdy nie oczekiwał. W końcu zrozumiał, że jest o wiele lepszy i silniejszy, niż przypuszczał.

 Każdy musi zasłużyć na swe oświecenie.

 - Prawda - mówi - to tylko brutalne przypomnienie, dlaczego wolę żyć w kłamstwie.