Utraciłeś, czego nigdy nie miałeś, ale nagle tak bardzo ci ...

 Kiedy los odbiera ci ukochaną osobę, nie masz powodów do uśmiechu.

 Wśród ludzi się duszę, ale gdy zostaję sam, samotność mnie dobija.

 Faktem jest, że można tygodniami z kimś przebywać i w ogóle go nie widzieć.

 Każda dusza, na ile to możliwe, powinna być szczęśliwa w samotności, zanim pochłonie ją miłość, ponieważ nigdy nie wiadomo, kiedy druga strona odejdzie. To był największy paradoks - dusze potrzebowały siebie nawzajem, ale jednocześnie ważne było, by siebie nie potrzebowały.

 Skoro jednak mam jutro umrzeć, pragnę dzisiaj ulżyć swojej duszy.

 Nienawiść, pretensje i złość to pasożyty, które żywią się sercem do czasu, aż nie pozostanie nic, czym mogłaby się pożywić miłość.

 Nie mogłabym z tym człowiekiem żyć, (...) ale być może mogłabym z nim umrzeć.

 Takie jest życie. Ludzie są mili tylko wtedy, kiedy węszą jakąś korzyść.

 Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.

 Człowiek nie powinien dowierzać własnej wartości. Ona jest zawsze względna.