Samotność nie uczy, jak byś samym, lecz jak być jedynym.

 Nie ma nic równie smutnego, jak niechciane książki. Przypominają złamane serca.

 Nie ma nic gorszego niż nieodwzajemniona tęsknota. To nawet gorsze niż nieodwzajemniona miłość. Znacznie gorsze.

 Najpiękniejszą rolą kobiety jest pielęgnować ranione serca, które cierpią w milczeniu.

 Najważniejsze są wspomnienia. Kiedy
nie zostaje już nic, wspomnienia wciąż żyją.

 Nieoczekiwane propozycje podróży są lekcjami tańca udzielanymi nam przez Boga.

 Zło pozostaje. Zawsze. Możesz z nim walczyć, ale nigdy do końca go nie pokonasz.

 Uczucia nie zawsze przychodzą wtedy, gdy jesteśmy na nie gotowi.

 Tak właśnie przychodzi się na świat. Krew, krew i krzyk!

 Żaden dobry uczynek nie pozostaje bez kary.

 Miłość rani, ale też umacnia. Droga idealnej miłości nigdy nie jest gładka, nie jest usłana różami. Potrzeba włożyć w nią mnóstwo pracy, aby przybrała piękny, nieskazitelny kształt.