Lepiej żyć we wstydzie, niż zginąć dumną.

 Lepiej spłonąć szybko, niż tlić się powoli.

 Każdy z nas jest kruchy niczym szkło, nawet
w najbardziej sprzyjających okolicznościach.

 Mieliśmy osiemnaście lat
i zaczęliśmy miłować świat i istnienie;
kazano nam do tego strzelać. Pierwszy granat, który padł, trafił w nasze serca.

 Wojna nie matka, jeno ze śmiercią ludzi swata.

 A kto powiedział, że życie jest łatwe? Jak o coś walczysz, to potem bardziej to szanujesz. A jak wszystko masz podane na tacy, to potem nawet nie zauważasz, że to masz.

 Ale każde życie stanowi dla każdego
całe sto procent, więc może ma to jakiś sens.

 Jedną rzeczą, jakiej uczy rozpacz, jest konieczność działania.

 Nie obchodzi cię - zapewnił. - Dbasz tylko o swoje puchate, różowe ego.

 Nie dorastaj zbyt szybko, kochanie. Upływ czasu jest nieunikniony, ale jeśli zachowasz serce dziecka, nigdy się nie zestarzejesz.

 To może paradoksalnie brzmi, ale są dramaty, które kończą się happy endem.