(...) dzieci mają skłonność do niedostrzegania złych rzeczy.

 Na początku człowiek się rodzi. Ale nie sam. Z każdym człowiekiem przychodzi na świat druga istota, która mu towarzyszy.

 I to poczucie prostej drogi, którego nie
traci się, nawet kiedy ścieżka staje się kręta.

 Chwile szczęścia są jak lalki matrioszki. Schowaną w sobie małe, jedna chyba zawiera setki innych, tak samo szczęśliwych; tylko mniejszych.

 Każdy z nas ma swój własny świat, własny sposób jego postrzegania. Dlatego te same słowa mogą być inaczej rozumiane. Czasami warto wyjść poza swój schemat i „poczuć" świat słowami innych.

 Przyjdzie czas i nas pochłonie, i na naszej mogile nikt nie zapłacze, bo żadne serce nie zapomni nas po imieniu.

 Czas jest najbardziej niemiłosierną bestią.

 Obcowanie z klasyką na ogół gwarantuje niezłe perwersje.

 Powiedz swojemu sercu: "Ja jestem swoim własnym zbawicielem".

 Jak łatwo przegapić to, co ważne w życiu.

 Ze słowami jest jednak taki kłopot, że gdy się je już raz wypowie, nie sposób ich żadną siłą cofnąć.