Bo też nic nie jest straszne prócz braku miłości, strasznego ...

 Zrobiła trudną, niebezpieczną rzecz: zerwała maskę i pokazała światu swoją prawdziwą twarz.

 Czasami nie zdążymy pożegnać się z ludźmi, których najbardziej kochamy.

 Gdy się człowiek porządnie i długo wypłacze, na ogół robi mu się lepiej, nawet jeśli okoliczności nie zmieniły się ani na jotę.

 Prosiłeś mnie, tato: Kiedy umrę, przypnij mnie do nieba.

 Skoro wystarczy prosty gest, to po co więcej słów?

 Nie wierzyła już wyłącznie w ten świat. On jest tylko mitem, snem.

 Nigdy to bardzo długo.

 Nie miałem pojęcia, że ból może
mieć tyle odmian, tyle smaków, że
może wyżerać, palić, pulsować i kłuć.

 Ale myśl nie ma powiek, żeby je zamknąć, ani uszu, żeby je zatkać,...

 Oddech jednego człowieka, niby nic, a przecież to wszystko.