Bo też nic nie jest straszne prócz braku miłości, strasznego ...

 Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już masz w sobie

 Nie chcę się z nią żegnać, skoro tak naprawdę wcale nie chcę, żeby odchodziła.

 Sztuka moja jest i pozostanie protestem przeciwko temu właśnie światu, który ukazuje. I nawet gdyby opór był zgoła bezsilny, gdyby świat zewnętrzny do tego stopnia nas przeniknął i zniekształcił, iż nikt z nas nie mógłby zaufać żadnej myśli, żadnemu uczuciu swojemu, to przecież wystarczy sama świadomość zniekształcenia, ona to, świadomość, pozwoli nam wziąć rozbrat ze
spaczonym kształtem naszym.

 Gdy jest się dojrzałym, szybciej wiadomo, co jest właściwe.

 Gdy się człowiek porządnie i długo
wypłacze, na ogół robi mu się lepiej, nawet
jeśli okoliczności nie zmieniły się ani na jotę.

 Bądź odważny w ostatecznym rachunku jedynie to się liczy.

 Śmiałość to koleina patrzenia.

 Świat jest sceną, na której leci wciąż ta sama sztuka, a tylko aktorzy się zmieniają.

 Nie wiem. Tylu rzeczy w życiu się nie dowiemy.

 Żal to obrazy,których nie można zobaczyć,a które mimo wszystko trzeba w sobie nosić.