Zadaje się z postaciami, do których nie dorastam.
Zadaje się z postaciami, do których nie dorastam.
Ale kiedy rzeczywistość była beznadziejna, fantazja stawała się niemal niezbędna.
Zarzuty można odeprzeć, pretensje zbagatelizować, za obrazę przeprosić. Na obojętność jednak nie ma rady.
Mężczyzn gubi ambicja. Oni zawsze chcą tego o czym wiedzą, że to niemożliwe i nieosiągalne. A możliwego nie zauważają.
Miłość może wznieść się ponad tragedię i wskazać nam drogę do domu.
Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.
Trudność nie polega na życiu
z bliźnimi, lecz na ich zrozumieniu.
Pisarz nigdy nie jest osobą godną zaufania.
Żeby żyć, kaskaderem trzeba być.
Zaufaj intuicji. Prędzej czy później przestanie cię zwodzić.
Moje przeznaczenie (...) mój wybór...