Po co się wspinać, skoro możesz latać?

 Zawsze jest się na miejscu.
Czas jest przesądem. Oto wielka tajemnica życia.
Tylko nikt o tym nie wie.
Zawsze trudzimy się, żeby gdzieś dotrzeć.

 Już się nauczył, że wyborów
dokonuje się w kilka sekund, a ich
skutków doświadcza się przez resztę życia.

 Ludzkość nie wymaga byśmy
byli szczęśliwi. Najpierw przetrwanie, potem, jeśli się uda, szczęście.

 I nawet ładny ten świat, tylko cholernie w nim człowiekowi niewygodnie.

 Im bardziej się człowiek starzeje, tym większym smakiem musi się wykazać, żeby docenić życie.

 Każde spotkanie niesie w sobie początek straty.

 Pan rozdaje swoje dary, nawet te niechciane. Nic nie zostawia dla siebie.

 Kiedy cierpienie osiąga pewien poziom, przelewa się czara i wtedy pojawia się radość.

 Trzeba całego życia, żeby nauczyć się umierać.

 Upłynęło trochę czasu, zanim przestałem jej wszędzie wyglądać, zanim się przyzwyczaiłem, że popołudnia straciły swój kształt [...], zanim moje ciało przestało wreszcie tęsknić do jej ciała; czasami sam dostrzegałem, jak moje ramiona i nogi szukały jej we śnie [...].