Nie można kochać kobiety, nie szanując jej.

 Nie potrafię stawić czoła moim własnym wnioskom.

 W końcu to moja historia i właśnie tak chcę ją opowiedzieć.

 Każda dusza, na ile to możliwe, powinna być szczęśliwa w samotności, zanim pochłonie ją miłość, ponieważ nigdy nie wiadomo, kiedy druga strona odejdzie. To był największy paradoks - dusze potrzebowały siebie nawzajem, ale jednocześnie ważne było, by siebie nie potrzebowały.

 To złodzieje i przestępcy. Zawsze szukają najłatwiejszego sposobu, a nie najrozsądniejszego.

 To było jak grawitacja. Ale nie mogłam być jego grawitacją. Nie mogłam go zatrzymać.

 ... czepiamy się życia, nawet jeśli oferuje nam samo cierpienie.

 Nie mówię wiele z wyboru.

 Głupotą naszego gatunku jest to, że najwspanialsze bukiety przeznaczamy dla zmarłych.

 Tym było moje życie?Pasmem,prób przez które musiałam przejść?

 Lepiej sprawiać wrażenie idiotki niż kobiety niegodziwej.