Podobno bratem bliźniaczym mądrości bywa u ludzi smutek.

 Miłość to nic innego, jak pragnienie wspólnego przeżywania każdego dnia
i wzbogacania się dzięki poznawaniu różnic nas dzielących.

 Jesteś tylko uczniem.
Na myślenie przyjdzie czas.

 Kiedy uciekam, ważna jestem ja, uciekająca. Zapominam dokąd, bo już dawno uciekłam ze swojej głowy.

 Miny i gesty każdego człowieka odzwierciedlają to co przeczytał i co przeżył.

 Los jest okrutny, a ludzie żałośni.

 Tylko z czyjeś wiary bierze się wiara w samego siebie.

 Zawsze i wszędzie trzeba szukać porozumienia. Szukać dobrych cech w człowieku i do nich się odwoływać.

 Czy miłość nie nakazuje dbać
przede wszystkim o drugiego człowieka? Poświęcenie jest miarą każdej miłości.

 Życie to krótka przerwa między nicościami. Łamie, rani i potrafi być niesprawiedliwe, ale pomimo wszystko jestesmy zobligowani do przemierzania go z optymizmem w sercu i uśmiechem na twarzy.

 Tu, teraz, zanim cokolwiek inne, przed jutrem, zanim umrzemy.