Zdążyć wszędzie może ten, kto nigdzie się nie spieszy.

 Przyjaciele przychodzą i odchodzą, a rodzina zawsze zostaje.

 Prawda jest taka, że przyjaciele pojawiają się w naszym życiu i znikają jak modne dodatki - w jednym sezonie są, w następnym już ich nie ma.

 Wszyscy jesteśmy pielgrzymami, którzy podróżują wzdłuż ścieżki zwanej życiem. Przechodzimy przez słońce, deszcz, wiatr, śnieg, dzień i noc, zawsze maszerując w kierunku niewiadomej destynacji.

 To koniec miłości, myślała. Być z kimś i czuć taką samotność, jakby obok nie było nikogo.

 Zawsze znajdą się ludzie skłonni wierzyć w to, co mają do powiedzenia złe języki.

 Chyba w żadnym innym uczuciu
ludzie nie mijają się tak często, jak w
tym. W gęstwinie słów, gestów, spojrzeń
najtrudniej odnaleźć te, które są potrzebne.

 Dopóki trwa życie, dopóty jest nadzieja.

 Nie ma na świecie rzeczy, której by człowiek potrzebował bardziej niż życia. Dlatego ludzie tak często je marnują. Bo to, co mają zawsze pod ręką, najchętniej zaniedbują.

 Uzdrawia nas posiadanie celu, a cel daje nam nadzieję na przyszłość.

 Tamtej nocy umarły wszystkie baśnie.