Znów jestem istotą absolutnie szczęśliwą i spokojną jak śmierć.

 Pod zbroją sarkazmu
zwykle kryje się miękkie serce.

 On kupił jej sześć sukienek, a ja
wskrzesiłem z martwych jej pieprzonego
kota, więc kto kocha ją bardziej?

 Ludzie nie rodzą się dobrzy albo źli. Rodzą się z pewnymi skłonnościami,
ale liczy się sposób, w jaki żyją.
I to, jakich ludzi poznają.

 Czasem od rozpaczy do pogodzenia się
z losem trzeba pokonać bardzo długą drogę.

 Podobno pesymiści żyją dłużej niż optymiści.
- Bo rzeczywistość nigdy nie jest tak zła jak to, co zdołamy sobie wyobrazić.

 Lek zapukał do drzwi. I wiara otworzyła je i nic za drzwiami nie było.

 Na tym etapie życia nie szukam happy endu. Szukam szczęśliwego początku.

 Zrozumiałem, że gdy się raz
odejdzie, nie ma już prawdziwego powrotu.

 Problem polega nie na tym, czy kochamy, ale co kochamy.

 Ci, których najbardziej
kochamy, potrafią nas najbardziej zranić.