Znów jestem istotą absolutnie szczęśliwą i spokojną jak śmierć.
Znów jestem istotą absolutnie szczęśliwą i spokojną jak śmierć.
Kiedy własna rodzina najprawdopodobniej cię nie kocha, trudno pokochać drugiego człowieka.
Niekiedy zemsta i powinność są jednym.
Dominacja to spłonka, z niej wytryska iskra, ona wprawia wszystko w ruch.
Z wodą nie ma żartów. Z wodą, z ogniem, z przeznaczeniem.
Cokolwiek dojrzałe jest smutne, cokolwiek mądre sprawia ból. Każda radość ma swój cień, a szczęście na swej drodze odnajduje łzy. Ponieważ prawdziwą miłość poznajemy dopiero w ciszy, nie ma od niej ucieczki.
Współczucie upośledza myślenie.
A to jest najważniejsze, tak mi się przynajmniej wydaje - być w zgodzie
z samym sobą i wiedzieć, kim się jest.
Nie składam obietnic,
których nie zdołam dotrzymać.
Miłość nie kryje się w drugiej osobie. Ona jest
w głębi naszej duszy. Jednak do tego, aby ją w
nas rozbudzić, potrzebny jest drugi człowiek.
Boję się częściowych palantów. Kompletnych palantów zjadam na śniadanie.