Znów jestem istotą absolutnie szczęśliwą i spokojną jak śmierć.

 Kiedy własna rodzina najprawdopodobniej cię nie kocha, trudno pokochać drugiego człowieka.

 Niekiedy zemsta i powinność są jednym.

 Dominacja to spłonka, z niej wytryska iskra, ona wprawia wszystko w ruch.

 Z wodą nie ma żartów. Z wodą, z ogniem, z przeznaczeniem.

 Cokolwiek dojrzałe jest smutne, cokolwiek mądre sprawia ból. Każda radość ma swój cień, a szczęście na swej drodze odnajduje łzy. Ponieważ prawdziwą miłość poznajemy dopiero w ciszy, nie ma od niej ucieczki.

 Współczucie upośledza myślenie.

 A to jest najważniejsze, tak mi się przynajmniej wydaje - być w zgodzie
z samym sobą i wiedzieć, kim się jest.

 Nie składam obietnic,
których nie zdołam dotrzymać.

 Miłość nie kryje się w drugiej osobie. Ona jest
w głębi naszej duszy. Jednak do tego, aby ją w
nas rozbudzić, potrzebny jest drugi człowiek.

 Boję się częściowych palantów. Kompletnych palantów zjadam na śniadanie.