Życie to seria lekcji, które trzeba przeżyć aby je zrozumieć.

 Wszystko jest efemeryczne jak ruchome obłoki, które kształtami o rzeźbionej finezji malują nieskończenie błękitne płótno niebios. Ani obłok nie ma już za chwilę, ani płótna nie jest już takie samo.

 Najpierw są tuż obok, niezdecydowanie, onieśmieleni wytęsknioną bliskością, a
potem wpadają w siebie i się w sobie gubią.

 Jak to jednak miło pomyśleć, że tylko człowiek może być draniem.

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać.

 Nic dziwnego, że zwyciężyłam w igrzyskach. Przyzwoici ludzie nigdy ich nie wygrywają.

 Jeśli musisz pytać kogoś, czy będzie cię
kochał jutro, to znaczy, że nie kocha cię dziś.

 Szczęście zakłada, że nie chcemy widzieć świata takim, jakim jest.

 Samotność jest jak czad,jeśli nie zwrócisz w porę na to uwagi,może cię zabić.

 Każde nasze działanie powoduje konsekwencje.Czasem niezwykle rozciągnięte w czasie .Ale zawsze.

 Szanuj przeszłość, nigdy nie
wiesz, jak może na Ciebie wpłynąć.