Przypomniało mi się, co radziła mama, kiedy ogarniała mnie nieśmiałość: ...

 Najważniejsze, żeby nie patrzeć na kraty,
a tylko między kratami. Bo jeżeli będziesz patrzył na kraty to nigdy niczego nie
dokonasz i nigdy nie będziesz szczęśliwy.

 Ślady, które ludzie pozostawiają po sobie, zbyt często są bliznami.

 Nigdy i nic nie żałuj, bo to, co było, czymś Ci służyło. Głupstwem jest cierpieć z powodu tego, co było, bo to, co było, jest kroplą w morzu tego, co jeszcze może być.

 Im więcej ktoś wie, tym bardziej nie powiodło mu się w życiu.

 Szkoda, że nie można zamawiać z dostawą do piekła, byłoby wygodniej...

 Wszystko, co najbardziej nam się podoba na początku znajomości,
potem najbardziej nas irytuje.

 Czas przyniósł ze sobą rezygnację i melancholię słodszą niż pospolita radość.

 Nienawiść wygasa dość szybko. Można
starać się ja sztucznie podtrzymywać,
ale to się nie udaje. Nienawiść nie
jest tak silna jak miłość.

 Zadaje się z postaciami, do których nie dorastam.

 Wtem dotarło do mnie, że film wcale
się nie urwał. Jego akcja toczyła się dalej.