Garbaty nigdy nie widzi swojego garbu.

 Każdy ma prawo dokonywać wyboru. Tylko niektórzy mają odwagę wprowadzić go w życie.

 Dziwna rzecz – być normalnym. Nie
wiesz, kiedy przestajesz być normalny. Dowiadujesz się, że jesteś normalny, kiedy wracasz z krainy szaleństwa. Normalność jest jak dziwny, dziki ptak, który śpiewa ci w duszy nie dlatego,
że musi, ale dlatego że chce.

 Żałoba to dom, który znika ilekroć ktoś zapuka do drzwi, dom, który wzlatuje w powietrze przy najlżejszym powiewie, który wkopuje się w ziemię, kiedy wszyscy śpią

 Pomyślałem, jak wielu ludzi ma w głowach jakąś historię, którą tylko nieliczni znają.

 Chyba w żadnym innym uczuciu
ludzie nie mijają się tak często, jak w
tym. W gęstwinie słów, gestów, spojrzeń
najtrudniej odnaleźć te, które są potrzebne.

 Nie do wiary, co się widzi, gdy się na to tak naprawdę nie patrzy.

 Nie mam zamiaru być jednym z tych, którzy siedzą, gadając o tym, co zamierzają zrobić. Po prostu to zrobię. Wyobrażanie sobie przyszłości to rodzaj beznadziejnej tęsknoty.

 Przyjaciele przychodzą i odchodzą, jak kelnerzy w restauracjach.

 Nie ma paragrafu, to jest kłopot, mówię, jest paragraf, to kłopotu nie ma.

 I pomyślała, że wiara też wymaga zaufania i samozaparcia.