Potarłam oczy, żałując, że nie mogę się położyć i spać ...
Potarłam oczy, żałując, że nie mogę się położyć i spać przez następne 10 lat.
Będę krzyczał, kiedy przyjdzie mi na to ochota, jasne?
Człowiek nie wie, czym jest pragnienie, dopóki się nie napije.
Kochanie, ludzie to gorsza trucizna aniżeli alkohol i tytoń.
Piękno to tylko słaby podmuch wobec wichrów rzeczywistości.
I nic na świecie nie było dla mnie w tej chwili bardziej poruszające od tego, że jedno ludzkie serce potrafi otworzyć się przed drugim.
Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.
Szczęście na ogół łatwiej znieść niż tragedię.
Miałam ochotę wymachiwać
rękami i wrzeszczeć: Mam siedemnaście
lat! Nie mogę uratować świata. Nie
umiem nawet równolegle parkować.
Słuchaj mnie uważnie, panie Garron,
bo właśnie mówię ci, że cię kocham.
Jest na tym świecie wielu dobrych
ludzi. Ludzi takich jak ty, którzy nie mają łatwego życia, a jednak wciąż starają się postępować
tak, jak należy. Bohaterowie dnia codziennego.